We genieten enorm van de karakters van onze kippen en van de lessen die ze ons leren. De nieuwste les is dat alles goedkomt, op een soms heel verrassende manier!
Enigskuiken
De kippen hadden afwisselend zitten broeden. Het was een rommeltje dit jaar. Vijf bevruchte eieren waren uit het nest gegooid, één ei was niet uitgekomen, twee kuikens waren in het ei overleden en één kuiken had het niet overleefd (was op de grond gevallen en was gezien als indringer). Een beetje sip zaten we naar het enigskuiken te kijken. Geen broertjes, geen zusjes. Ik besloot het kuiken Pip te noemen. Pip had twee ‘moeders’. Wolkje was begonnen met broeden en Salvia was er later bovenop gaan zitten. Het nestkastje was wat klein voor de twee Barnevelders en hun eieren, maar tja, hormonen hè?
Een moeder tegen wil en dank
Zodra Pip geboren was, gingen Wolkje en Salvia ruziemaken en trapten met hun potige kippenpoten op het jonge kuiken. Verschrikt haalde ik de drukste kip weg en zette Pip met de rustigste moeder Salvia in een bench. Leven is leven, en daar wilden we zuinig op zijn. Een piepklein kuikentje met een moeder tegen wil en dank. Salvia hield Pip warm in de nacht maar verder zagen we geen moedergedrag terug. Geen voertjes breken, geen koergeluidjes. Salvia bleek stoerder dan we dachten, want toen haar kuiken naar buiten mocht vocht ze met de kippen die het wilden aanvallen. Kippen zijn niet altijd lief. We zagen dat Pip en Salvia naar elkaar toegroeiden. Salvia leerde Pip op de eerste dag al hoe het met het kleine hoofdje blaadjes door het gaas van de ren kon opeten. Toch liep Pip meestal alleen door de ren en moest zichzelf vermaken. Salvia was alweer druk met haar eigen kippenleven. Pip bleek een stoer kuiken te zijn en zat al snel naast Salvia op stok, de verse donsveertjes te wassen. Wij hielden een oogje in het zeil zodat Pip in de nacht onder de vleugels van Salvia kon slapen.
Pip en Salvia op stok
Lavendula
Ondertussen was Lavendula aan het broeden. Zij kwam haar nestkastje amper uit, had mooie wijde veren en een kale en warme kippenborst. Zij deed haar uiterste best, maar de eieren kwamen niet uit. Na drie-en-een-halve week gooide zij haar laatste kansloze ei op de grond, nam haar verlies, strekte haar veren uit en voegde zich weer in de toom.
Zielsgelukkig
Ondertussen kreeg Pip echte kippenveertjes tussen het dons. Een minikipje dat geen voorbeeld heeft van andere kuikens en zich precies gedraagt als de volwassen kippen. Beetje angstig, beetje afstand houden. Totdat ik op een zonnige dag de ren in kwam, en Pip piepend naast haar mamma een zandbad zag nemen. Zielsgelukkig keken kip en kuiken elkaar aan. Ze vonden elkaar prachtig en gingen helemaal in elkaar op. Mamma pikte wat stofjes uit de veertjes van Pip en koerde liefjes. Pip kroop nog even lekker tussen de veren van de vleugels van mamma.
MIJN kuiken
Was Salvia van gedachten veranderd en vond ze Pip toch interessant? Dit bleek niet zo te zijn, want in mijn ooghoek zag ik een goudgezoomde kip met een donkergroen ringetje om de poot (Salvia) door de kippenren wandelen. Maar welke kip was zich dan zo plotseling om ons eenzame kuiken gaan bekommeren? Voorzichtig keek ik naar het ringetje van deze verliefde kippenmamma. Donkerblauw: Het was Lavendula! De mamma die geen kuikens had kunnen uitbroeden! Zou zij gedacht hebben: Héé, daar loopt een kuiken, dat moet vást MIJN kuiken zijn!?
Prille liefde
Tevreden kijken wij nu naar de prille liefde die zich ontvouwt. Pip en de nieuwe mamma Lavendula hebben drie-en-een-halve week in te halen en zitten graag tegen elkaar aan. In de nacht slapen zij in hun eigen sinaasappelkistje met hooi, waarbij kuiken-kleuter Pip zielsgelukkig voor mamma-kip zit, en af en toe tussen haar veren kruipt. Mamma kip reageert met een gelukzalig gekoer.
Zo zie je: Alles komt goed. Soms alleen op een andere manier dan je denkt.
(geschreven door Keeke)