“Ik kan niet meer op mijn rechtervoet staan!” Sjaak klinkt geschrokken. Ik open mijn ogen en probeer te bedenken wat voor dag het is. Vandaag gaan we een weekend proefkamperen om te kijken of we klaar zijn voor onze lange reis. Sjaak trekt een pijnlijk gezicht en strompelt naar de badkamer. Het ziet ernaar uit dat we er nog niet klaar voor zijn!
Pijn in rechtervoet
Sjaak kan dinsdag een voetbehandeling krijgen. Wat gaan we in de tussentijd doen? “Het lukt me wél om op mijn tenen te lopen!” mompelt Sjaak. Het lijkt mij echter geen goed idee om 20 kilometer met zo’n zware rugzak te lopen; en al helemaal niet op je tenen! Gisteren hebben we wat inkopen gedaan in Alkmaar en daar is de pijn opeens ontstaan. ’s Avonds zijn we nog lang bezig geweest met onze rugzakken. Bij ons allebei heeft de regenbroek en de dikste fleecetrui het veld moeten ruimen. We gaan ons wel in laagjes kleden en de afritsbroek is snel droog. Nu hebben we beiden een basisrugzak van 15 kilo, inclusief water. De boodschappen en de tent kunnen door de sterkste van ons gedragen worden.
Wat is er aan de hand?
We besluiten onszelf een dag respijt te geven en na te denken. Gezien het feit dat Sjaak echt niet op zijn voet kan staan, is een rustdag een eerste vereiste. Ook moeten we uitzoeken wat er eigenlijk aan de hand is. Verzuring? Verkeerde schoenen? Een blessure? We zien een bloeduitstorting op het rechterscheenbeen. We rekenen terug: de voetproblemen zijn begonnen toen de vorige wandelschoenen van Sjaak versleten raakten en hij er toch de Drentse Vierdaagse op gelopen heeft. Met de nieuwe hoge wandelschoenen van hetzelfde merk zijn de klachten alleen maar erger geworden.
Betere schoenen
Om eventuele klachten van verzuring te verhelpen adviseer ik Sjaak om (nog) minder suiker te gebruiken en ik maak thee met berk, brandnetel, heermoes en duindoorn om te ontzuren en aan te sterken. Sjaak neemt een heet bad met epsomzout om eventuele rommel uit te zweten. Aan het einde van de ochtend vertrekken we naar een locale gespecialiseerde schoenenwinkel in de hoop daar betere schoenen te kunnen vinden. Zelf draag ik barefoot schoenen, maar Sjaak is hier niet aan gewend en heeft ‘gewone’ wandelschoenen. We worden geholpen door een gezellige dame met verstand van schoenen. Sjaak verlaat de winkel tevreden met nieuwe schoenen. “Met deze schoenen kan ik zomaar versnellen naar de 6 kilometer per uur! Ik voel de pijn nog maar een heel klein beetje!”
Wandelweekend van Krachtighuizen naar ‘De Drie‘
We besluiten dat we de volgende dag alsnog op proefweekend zullen gaan. We kunnen immers zelf bepalen hoe ver en hoe lang we lopen en hoe vaak we pauze zullen nemen. Op zondag vertrekken we met de auto naar Krachtighuizen (vlakbij Putten) voor een wandeltocht naar de natuurcamping bij het plaatsje ‘De Drie’, daar zullen we blijven slapen. Het beginpunt van de GPS is niet goed afgesteld waardoor we moeten zoeken bij de start, maar desalniettemin is het een fijne wandeling geworden. Het gaat best goed met Sjaak zijn voet. Sjaak draagt het eten en ik draag de tent. We doen het rustig aan, maar wat is die rugzak zwaar! We hebben meerdere lussen gepland om de 20 kilometer te halen, maar na 12 kilometer zie ik een paddenstoel staan met “De Drie: 0,5 kilometer”. Ik hoor mezelf zeggen dat ik het wel welletjes vind voor vandaag, en ben opgelucht als we halverwege de middag op de camping arriveren.
Sjaak (met nieuwe schoenen) en Rosa richting De Drie
Inloggen met een computer
We zijn al twee keer eerder op deze camping geweest, het was onze lunchplek tijdens eerdere wandelingen. We vonden het er toen heel mooi uitzien, en dat vinden we nu weer. Er is geen beheerder, maar alleen een computer waar we kunnen inloggen. Ik herinner me hoe leuk het vroeger was toen je op de natuurcampings nog een briefje mocht invullen en dat in een enveloppe met geld in de brievenbus mocht gooien. Deze nieuwe computer past niet bij onze stemming. Wel hangt er een telefoon met het nummer van de boswachter en wij vragen of we ook bij hem mogen afrekenen. De boswachter is heel aardig, maar helaas moeten we het toch met de computer doen. Het systeem met het briefje was ‘heel lang geleden’. Kennelijk worden we nu écht oud.
Sjaak en Rosa bij de tent
Geschrokken van de prijs
Ik schrik van de prijs. Ruim 25 euro voor een nacht met een trekkerstentje! Vanuit deze schrik klikken we snel op de optie “We hebben de natuurkampeerkaart al in huis”. De andere optie is dat we deze voor ruim 15 euro zouden kunnen aanschaffen. Dan zou deze overnachting 40 euro gaan kosten! We zoeken een plekje en drinken wat. Na een uurtje meldt mijn geweten zich. We hébben helemaal geen natuurkampeerkaart! Mijn brein verzint meerdere redenen waarom 25 euro wel genoeg is, maar uiteindelijk vraag ik Sjaak of we voor mijn gemoedsrust alsnog zo’n kaart kunnen aanschaffen.
Annemarie van P. uit M.
Op weg naar de machine maken we een praatje met een dame. Ze vertelt over haar tentje en over haar reizen. Ik weet nu al dat ik dit heel leuk ga vinden tijdens onze reis. We ontmoeten veel inspirerende mensen! Deze dame legt ons uit dat zij (legaal) meerdere introducees mag meenemen op haar kaart. “Als iemand iets vraagt, zeg dan maar dat je hier bent met Annemarie van P. uit M.” We grappen nog wat over ons gezellige gezamenlijke weekend en delen broodjes, snoepjes en servetten. Dat is handig, want er is geen toiletpapier.
Vreemde kamer van stof
De tent bevalt erg goed. Het is ruim en we kunnen Rosa haar eigen plek in de buitentent geven. Rosa vindt de tent maar gek en probeert onder het tentdoek van de buitentent door te kruipen. Daarom beginnen we de nacht met de binnentent open. We doen Rosa aan de lijn en leggen het uiteinde onder onze slaapmatten. Halverwege de nacht doe ik de binnentent dicht, omdat het te koud is geworden. Na een heerlijk rustige nacht begroet Rosa ons blij en verrast. Het is allemaal toch nog goedgekomen! Ze kijkt nog steeds verbaasd dat wij in zo’n vreemde kamer van stof zijn gaan slapen. We ontbijten en ruimen onze spullen op. De zon schijnt en we maken geen haast.
Rosa vindt het maar vreemd in de tent!
Geen vlees speciaal voor honden
De rugzak voelt lichter dan gisteren. We lopen 14 kilometer en passeren ook Garderen. Bij een slager vragen we vlees voor Rosa. “Ik heb geen vlees speciaal voor honden”. Ik vertel dat ze toch echt wat moet eten, waarop de slager gesneden hamlap adviseert en dat met een plastic bakje aan ons meegeeft. Rosa kijkt verbaasd dat ze zoiets lekkers zomaar op straat van ons krijgt. Bij de supermarkt maken we een creatief bouwwerk van rugzakken in ons winkelwagentje en daar zetten we Rosa op. Rosa kan heel mooi ‘af’ liggen. Niemand zegt er wat van dat we met het bouwwerk (en de hond) de winkel ingaan.
Rosa ‘verstoppen’ in de winkelwagen
Ons lichaam kan meer dan we denken
Aan het einde van de wandeling ben ik moe en warm, het waren veel prikkels. We hebben goed kunnen oefenen en kijken hoe we de dingen kunnen doen. Zo moet ik nog een oplossing vinden voor mijn hoed, want mijn hoed heeft een rand aan de achterkant en deze schuurt de hele tijd tegen mijn hoge rugzak wat een storend geluid geeft bij mijn oren. Sjaak heeft ontdekt dat als hij op zijn GPS een punt zet, dat hij er met een hemelsbrede lijn naartoe kan lopen. Dit is handig als hij geen goede route heeft maar wel weet waar hij naartoe wil. We hebben nog veel meer geleerd. We proberen iedere keer met ons lichaam te overleggen wat er nodig is. Als we langzamer of minder lang lopen en meer pauzes nemen, blijkt ons lichaam meer te kunnen dan we denken! Sjaak zijn voet blijft een aandachtspunt, maar daarmee is hij in goede handen.
Vreemd om weer naar huis te gaan
Het voelt vreemd om na dit ‘weekend’ weer naar huis te rijden, in plaats van door te lopen naar de volgende kampeerplek op onze route. We hebben heel veel zin in onze lange tocht gekregen en zijn er echt aan toe! Het is echter wel heel fijn dat we ons een periode zo goed hebben kunnen voorbereiden, zowel fysiek als qua spullen. Zo kunnen we naar het idee toegroeien!
(geschreven door Keeke)
Onze gelopen route: Krachtighuizen (linksonder) -> De Drie (rechtsboven) -> Garderen (rechtsonder) -> Krachtighuizen (linksonder). Gelopen afstand: zondag 12,5 km, maandag 14 km.